omroep flevoland

Ineens begon ze aan haar lijn te trekken: Aika, de hond van Zeewoldenaar René Tuinte. Ze stonden in 2017 klaar voor een hondentraining in Bunschoten, want René speurt weleens met Aika. Gewoon voor de hobby, niet wetende dat die hobby zijn leven op de kop zou zetten. 

René besluit Aika het spoor dat ze gevonden heeft uit te laten lopen. "We liepen 20 meter langs een brede sloot, en ineens kwamen we platgeslagen riet tegen. Toen dacht ik: het zal toch niet?" Vijf meter verderop ging Aika liggen, het teken dat ze iets gevonden heeft. "En dat bleek het lichaam van Savannah te zijn."

De 14-jarige Savannah raakte in juni 2017 vermist. Later blijkt dat ze is vermoord door Angelo S. De zaak krijgt landelijke bekendheid, mede omdat iets verderop de 14-jarige Romy óók vermist was. Zij werd twee dagen eerder dan Savannah overleden aangetroffen.

Ook in Flevoland gebeurt het af en toe dat voorbijgangers lichamen vinden. Vorige week werd er in Almere Poort een lichaam gevonden door een baggeraar, en ook het lichaam van Ryan al Najjar werd in mei gevonden door een voorbijganger. 

'Voorbijgangers', 'passanten', of 'wandelaars', worden ze genoemd in nieuwsmedia. Je leest snel over zo'n anonieme term heen, maar voor die mensen is het een gebeurtenis die hun leven verandert. Wat doet het met je als je totaal onverwachts een lijk vindt en welke hulp is er daarna beschikbaar? 

"Jarenlang heb ik elke dag aan het moment gedacht. Het beeld blijft."

René vertelt dat hij in shock raakte toen hij eenmaal door had dat er écht een lichaam lag. "In paniek ben ik een stuk teruggerend, en ik heb toen heel hard geschreeuwd. Ik heb er iemand bij geroepen, want ik moest een bevestiging hebben dat ik een lichaam gevonden had."

"In shock raken is een hele normale reactie op een abnormale gebeurtenis", weet Roy Heerkens van Slachtofferhulp. Die organisatie neemt in het geval van lichaamsvondst, zoals dat genoemd wordt, vanzelf contact op met de vinder.

"Jarenlang heb ik elke dag aan het moment gedacht", vertelt René. "Het beeld blijft." Hij werd direct na zijn vondst meegenomen naar het politiebureau voor getuigenverhoor. "Na ruim twee uur verhoor zei de rechercheur: nu moet je vijf vrienden bellen en je verhaal gaan vertellen.

Aan slachtofferhulp heeft hij geen behoefte gehad. "Ik ben een persoon die er makkelijk over praat. Maar ik heb ook wel gedacht: wat als dit je gebeurt en je geen sociaal leven hebt? Geen mensen thuis om er mee over te praten? Dus ik vind het goed dat Slachtofferhulp contact zoekt."

Snel verbetering
De stressklachten die veel slachtoffers hebben, verdwijnen vaak na een paar dagen of weken. "Wij verlenen vaak maar kortdurige hulp", zegt Heerkens. "Mensen zijn best veerkrachtig. Dat betekent niet dat ze de gebeurtenis vergeten, dat draag je altijd met je mee. Maar onze ondersteuning is vaak al snel niet meer nodig."

Als stressklachten wel langer aanblijven, verwijst Slachtofferhulp mensen door naar de huisarts, die mensen kan helpen met het krijgen van therapie. Maar bij de meesten is dat niet nodig. 

René denkt vandaag de dag nog wekelijks aan het moment dat hij Savannah vond. De krantenartikelen uit die tijd heeft hij ooit netjes opgeborgen en gaan straks weer terug in de doos. "Maar Savannah blijft in mijn gedachten."